Kierowanie doświadczeniem

Pierwszy raz zetknęłam się z tym określeniem kilka lat temu na kursie dla przewodników psów ratowniczych. Dotyczyło zagadnienia motywacji, ale śmiało mogę stwierdzić, że to pojęcie przekłada się na wiele aspektów późniejszego życia. Na pierwszy plan pchają się wrodzone predyspozycje, czyli cały bagaż genetyczny z którym szczenie trafia do nowego domu i tu się dyskusja kończy, ponieważ z genami nie pogadamy. Na szczęście w kształtowaniu naszego charakterku, budowaniu naszej motywacji do działania paluszki macza otaczające nas środowisko. I tu dla nas ratunek, że z naszego szczenięcia będą jeszcze ludzie (przepraszam za niepoprawność polityczną, już się poprawiam, czytaj: psy). W przypadku osobników małoletnich, my jako opiekunowie możemy tak kierować ich doświadczeniem, żeby zebrały one jak najwięcej przydatnej w przyszłości wiedzy. Póki możemy, kontrolujemy środowisko tak, aby wiedza zbierana była w sposób pozytywny i procentowała w przyszłości. Wiemy, że nie zawsze możemy i szczenię zbiera na własną łapę doświadczenia ... z którymi rożnie bywa czyli miłe dla ciała i duszy głupotki często się wkradają, których w przyszłości ni jak nie można wyplenić!

Dwa wspólne tygodnie minęły nam na zbieraniu doświadczeń przydatnych w naszym przyszłym kilkunastoletnim wspólnym życiu. I sporo roboty przed nami!

Po pierwsze to urosłam strasznie!

Drugie szczepienie przed nami, mając ograniczone pole manewru wyjściowego, przyjmowaliśmy gości wszelakich na miejscu, bez rezerwacji wizyt się nie obyło ;D Wprowadzamy psa do przestrzeni publicznej, chcemy lansować się na bulwarze czy zjeść spokojnie obiad w restauracji - zadbajmy o ten aspekt wyjątkowo! To nasz obowiązek! Dla nas socjalizacja jest bardzo ważna, gdyż tak jak Miśka, Bromba będzie naszym psem towarzyszącym w dosłownym tego słowa znaczeniu. Choć sprawę ułatwia nam kwestia rasy.

Rozpracowywałyśmy też wszelakie sprzęty domowe: suszarka do włosów, blender, zmywarka, w której Brombik postanowił zamieszkać! Odkurzacz, mop, miotła ... jeszcze nigdy tak czysto w domu nie było ;D Dzięki nowej pralce spory kawałek folii posłużył do poznania dziwnego podłoża.

Nie wspomnę, że tak jak pańcia, Bromba zafascynowana jest nowym nabytkiem, no i muzyczka na zakończenie prania!

W ramach poznawania łazienki, wanna pełna smakołyków zaliczona.

Jak znalazł nowi sąsiedzi robią remont! Tną panele, kafle, wiertara ciśnie całymi dniami! Chyba im za to podziękuję:D

Tunel Dyńci też się przydał, ale za karę, że się dupsko nie zmieściło, postanowiono go weżreć!

Balkon, został spacyfikowany, pelargonie przystrzyżone. Ale jak, w zamian, pojawiła się mięta, obraziłam się i nie wchodzę! Będzie więc odkrywany na nowo:D Wysokość to bardzo ważna rzecz do ogarnięcia.

No i zaliczyliśmy, przy okazji Miśkowych wizyt, dwa spotkania z naszą panią weterynarz. Boromba została wymiętoszona, wygłaskana i tyle, aż tyle! Mam nadzieję, że jutrzejsze szczepienie przebiegnie dzięki temu bezboleśnie:D

Oczywiście nie pomijamy tzw higieny: czesanie, zaglądanie do uszek, miętoszenie łapek i ogonka. Nawet jedno obcinanie pazurków, ale na śpiocha, wiec się nie liczy:(

Kwarantanna nas ogranicza, ale zbieramy jak najwięcej doświadczeń, rozkładając je w czasie i przestrzeni, tak żeby nie przytłoczyły Brombika.

Znużeni? To dobranoc!